leesvoer – Mariska Tjoelker

Elvis in Maarssen

kort verhaal, Niet gecategoriseerd21 juli 2023

Geconcentreerd kijkt hij naar zijn spiegelbeeld en probeert zijn rechtermondhoek iets omhoog te trekken. Het ziet er stom uit: zijn wang bolt op en het doet in niets denken aan de foto’s in de Muziek Expres die hij op het krukje naast de wasbak heeft neergelegd. Hij kijkt er opnieuw naar, trekt zijn schouders iets meer naar achteren en laat zijn armen wat breder hangen. Hij kijkt zichzelf aan en trekt dan de mondhoek links ietsje omhoog.…

Broche

kort verhaal11 juli 2023

Terwijl Meindert en zijn nieuwbakken echtgenote knielen om de zegening van de predikant in ontvangst te nemen, kijkt ze even opzij en omdat de moeder van Christel hetzelfde doet, kruisen hun blikken elkaar. Ach, wat moet ze? Ze probeert een glimlach, waarop Christels moeder kort knikt. Als ze even later opnieuw opzij kijkt, is Christels moeder met haar corsage in de weer. Misschien was het speldje losgeraakt, dat zou natuurlijk kunnen. Zij had er dus…

Vakantiedroom

kort verhaal11 mei 2023

Werk had hij van tevoren al geregeld, in de caravanfabriek, waar hij van zeven uur ’s morgens tot vier uur ’s middags wandjes vastzette, met klinknagels, precies-pas tussen het onderstel en het ronde dak. Recht tegenover hem stond Herman, al bijna tien jaar verantwoordelijk voor de solide bevestiging van de wandjes aan de rechterzijde. De moeilijke kant, had hij Rob op diens eerste dag meteen toevertrouwd, en zijn trots was onmiskenbaar. Had te maken met…

Olga’s borsten

kort verhaal11 mei 2023

Wat hij zich soms afvroeg was dit: als een schrijver zich in zijn boeken te buiten gaat aan veel en vunzige seks, deed hij dat in het echte leven dan ook? Aan zijn moeder hoefde hij zulke vragen niet te stellen, die wist – daar was hij van overtuigd – niet eens dat er mensen waren die zulke boeken schreven, laat staan dat ze zich voor kon stellen dat er ook nog lezers voor waren.…

Bang richting DDR

kort verhaal5 april 2023

Via een schoolvriendin van vroeger kreeg ik een paar oude schoolfoto’s. Het veel te grote gestreepte overhemd herken ik meteen; mijn prille verliefdheid en het geweld waarmee die eindigde bezorgen me dik dertig jaar later nog steeds een wee gevoel in mijn maag. Hier, doe mijn overhemd aan, dan ben ik toch bij je, had hij net voor ik de bus instapte gezegd. Of had ik er zelf om gevraagd? Ik weet het niet meer…

Jubileum

kort verhaal5 april 2023

Ter gelegenheid van zijn veertigjarig dienstverband kreeg hij een grote verzilverde tafelaansteker met inscriptie. Het was nog de tijd van de feestjes waarbij op tafel een bord vol augurken en een plakje worst op een prikkertje naast het glas sigaretten stond. De aansteker stond jarenlang werkloos op een gehaakt kleedje op de salontafel; zelf rookte hij niet en zijn vrouw had astma. Soms, als de zon op het glanzende zilver viel en zijn blik ernaartoe…

Dikke tieten

kort verhaal5 april 2023

Lang voordat de mancave iets werd wat iedere echte kerel voor zichzelf opeiste, plakte haar vader alle rechte én schuine wanden van de zolderetage vol met uitdagend dan wel zwoel kijkende vrouwen in te kleine badpakken, bikini’s en andersoortige minuscule lapjes textiel. Kwam er familie logeren, dan pompte haar vader de luchtbedden op en trok haar moeder schoon linnengoed uit de kast. In de rechterhoek van de zolderverdieping maakten ze een knusse logeerplek, onder de plank met…

Snackbar

kort verhaal7 december 2022

Veronique, zo heet ze, en hoewel haar naam danst, sluipt Veronique door de dagen. Een behoedzaam sluipen is het, compleet het tegenovergestelde van wat haar ouders dertig jaar geleden hoopten toen ze hun pasgeboren dochter haar naam gaven. Veronique zou flonkeren, dat was het idee. Maar in Veroniques leven flonkert het alleen als ze rond elf uur ’s morgens de stekker van het in neon knipperende ‘OPEN’-bord van de snackbar in het stopcontact steekt.

Het binnenste

kort verhaal26 oktober 2022

In je binnenste gaan geluiden soms een eigen leven leiden. Daar doe je weinig aan, is mijn ervaring. En hoewel geen geluid ooit exact hetzelfde klinkt, trekt je binnenste – het onbewuste, de plek die je niet kunt zien noch aanraken, zich daar niets van aan. Dat is nog zo’n kenmerk van het binnenste: je krijgt er geen grip op. Nooit, durf ik zelfs te zeggen. Je kunt mediteren tot je een ons weegt –…

Vogelgriep

kort verhaal14 oktober 2022

Ik leerde lopen in de keuken van de familie Koster. De familie Koster had hokken vol kippen en een grote schuur waarin eindeloos veel kuikens in het zand onder de warme lampen rondscharrelden. Gele kuikens waren het en als er eentje ziek was, kreeg ik die in mijn kleine knuistjes gedrukt om mee te knuffelen. Vogelgriep bestond nog niet. We gingen vaak naar de familie Koster, mijn moeder en ik – mijn moeder vond het…