Werk had hij van tevoren al geregeld, in de caravanfabriek, waar hij van zeven uur ’s morgens tot vier uur ’s middags wandjes vastzette, met klinknagels, precies-pas tussen het onderstel en het ronde dak. Recht tegenover hem stond Herman, al bijna tien jaar verantwoordelijk voor de solide bevestiging van de wandjes aan de rechterzijde. De moeilijke kant, had hij Rob op diens eerste dag meteen toevertrouwd, en zijn trots was onmiskenbaar. Had te maken met de al eerder afgehangen deurtjes, legde hij er ook meteen bij uit. Rob had geprobeerd zich voor te stellen hoe dat moest zijn: tien jaar lang, dag in, dag uit, elk uur van elke werkdag te worden geconfronteerd met een vakantiedroom waarvoor je zelf nooit of te nimmer genoeg centen zou hebben. Hij werd er beroerd van.
