Niemand die het begreep, dat wist hij zelf ook wel. En toch: het was onvermijdelijk geweest, simpel als wat. Wat hem had bezield, vroeg zijn vader hem niet lang daarna. Hij had zijn schouders opgehaald, terwijl hij stuurs naar de belletjes in zijn glas bier bleef staren.
‘Verdomme, Hans, zeg eens wat! In het dorp vraagt iedereen ernaar, en ik sta daar dan, met m’n bek vol tanden. Nog even en ze gaan denken dat ik ook een klap van de molen heb gehad. Dit is niet normaal, hoor je! En wat denk je van je moeder, hoe denk je dat die eraan toe is?’
Opnieuw een schouderophalen.
‘En je zus. Die meid durft niet eens meer naar school. Doodsbenauwd is ze dat het gesodemieter weer van voren af aan begint. Man, man, wat een godvergeten ellende.’
Ineens keek Hans zijn vader aan.
‘Wist je dat moedervlekken soms de vorm van een hart hebben?’
Het bleef een tijdje stil, het tikken van de secondewijzer van de keukenklok weergalmde tegen de onlangs gegranolde muren. Hans nam een slok bier en veegde daarna met de rug van zijn hand zijn bovenlip af.
‘Nou,’ doorbrak hij de stilte, ‘dat is dus zo. Dat van die moedervlekken. Dan weet je dat.’ Toen zette hij het glas aan zijn mond, goot het restant in een keer naar binnen en liet een harde boer. Hij stond op, liep naar de keuken en zette het bierglas in de gootsteen. Hij voelde de ogen van zijn vader in zijn rug prikken toen hij doorliep naar de hal. Zijn tas stond al klaar. Jas van de kapstok – zijn pet liet hij hangen. Daarna slingerde hij zijn tas over zijn schouder en liep terug naar de achterkamer.
‘Ik ga,’ zei hij, en stak zijn hand op.
‘Wat ik nog…’ begon zijn vader, maar Hans onderbrak hem.
‘Moedervlekken in de vorm van hartjes. Niet vergeten, ouwe.’In de hal pakte hij zijn sleutelbos uit zijn zak, draaide de huissleutel eraf en liet die in het tinnen sleutelbakje vallen. Daarna stapte hij naar buiten, trok de voordeur met een klap achter zich dicht en begon te lopen. Eerst nog langzaam, maar naarmate het grote kruispunt dichterbij kwam, werden zijn stappen fermer. Toen hij de knipperende stoplichten zag, begon hij te fluiten.