Ik leerde lopen in de keuken van de familie Koster. De familie Koster had hokken vol kippen en een grote schuur waarin eindeloos veel kuikens in het zand onder de warme lampen rondscharrelden. Gele kuikens waren het en als er eentje ziek was, kreeg ik die in mijn kleine knuistjes gedrukt om mee te knuffelen.…
Mijn kleindochter zit op de grond, naast een omgekieperde bak Bambino. Waarom alle stenen wit zijn vroeg ze net, maar dat weet ik natuurlijk ook niet. Daarom, antwoordde ik dus maar. Dat eeuwige vragen, toen mijn eigen kinderen klein waren vond ik dat ook al vervelend. Alsof alles een reden moet hebben. Verder is het een…
De atmosfeer zindert, in de verte liggen de koeien in de schaduw van de bomenrij. Op het erf staat de boer. Hij kijkt. Slaat het op in zijn geheugen, dit moment, de lucht die trilt, het gras net gemaaid, de fietsers op de weg langs zijn boerderij. Hij draagt een pet, de boer. Niet omdat…
Een dag lang in het kielzog van Joop Zoetemelk, tijdens de Joop Zoetemelk Classic van 2015.
eerder gepubliceerd op wielerblog Het is Koers, 3 december 2015
Op het moment dat Joop de kantine van zijn oude wielerclub Swift binnenloopt, zie ik ineens mijn vader, heel even. Het is de oogopslag, met die bijna onzichtbare…
Als Tilly de hoek om komt en de straat inrijdt, ruikt ze het. De weeïge geur van verzoening die via de afzuigkap naar buiten wordt geblazen. Ze dacht dat er nog wel een week overheen zou gaan. Maar, niet dus. Zelf heeft ze heel de middag in de bibliotheek gezeten, knipselmappen om haar heen, pen…
Niemand die het begreep, dat wist hij zelf ook wel. En toch: het was onvermijdelijk geweest, simpel als wat. Wat hem had bezield, vroeg zijn vader hem niet lang daarna. Hij had zijn schouders opgehaald, terwijl hij stuurs naar de belletjes in zijn glas bier bleef staren.
‘Verdomme, Hans, zeg eens wat! In het dorp…