Gepubliceerd in Soigneur #9 – 2014
Het is warm. Zo’n dag waarop iedere beweging er eigenlijk een teveel is en de lucht boven het asfalt dromerig zijn zinderende dans uitvoert. Binnen bewegen de lampen boven de donkerbruine bar zachtjes in de luchtstroom van de zoemende ventilator. Boven de kleine vrieskist in de hoek hangt een bord vol zomerse verleidelijkheden. De paar mensen die iets bestellen, willen echter cola. Of koffie. De barkrukken zijn net zo…
Ook Mien volgt de Tour zo goed mogelijk en als ze tijdens de Tour een keer een zaterdag vrij is, gaat ze altijd naar Bontekoe; de mannen die achterin de wielerzaak hun sjekkies zitten te roken, hebben allang geaccepteerd dat die Mien het liefst dag en nacht over koers praat en dat ze er nog verstand van heeft ook. Ze zullen wel moeten, want Mien is sinds de dag dat Gerrit Bontekoe een fiets voor…
Marianne Vos. Fanatieke veelvraat. Sympathiek en innemend. En wielericoon tegen wil en dank. Een gesprek over het voetstuk van Eddy, de verongelijktheid van Jeannie en haar eigen eigenwijzigheid. En over dankbaarheid. Dat vooral.
dit interview werd in december 2015 gepubliceerd in Etappe (magazine van Wielermuseum Roeselaere)
Aan de rand van een dorp woont ze tegenwoordig, met een adembenemend uitzicht over de velden erachter – ‘van de week liep onze poes daar zo mooi doorheen te…
Een dag lang in het kielzog van Joop Zoetemelk, tijdens de Joop Zoetemelk Classic van 2015.
eerder gepubliceerd op wielerblog Het is Koers, 3 december 2015
Op het moment dat Joop de kantine van zijn oude wielerclub Swift binnenloopt, zie ik ineens mijn vader, heel even. Het is de oogopslag, met die bijna onzichtbare twinkeling die lijkt te zeggen dat we het vooral niet al te serieus moeten nemen. Terwijl Joop door de voorzitter…